Οι ταινίες είναι εκεί για να μας διασκεδάσουν, να χαλαρώσουμε, να ενθουσιαστούμε... και να προβληματιστούμε. Γιατί ο κινηματογράφος, όπως και οι υπόλοιπες τέχνες, είναι μια ισχυρή δύναμη αλλαγής. Επομένως, σήμερα σας παρουσιάζουμε 14 από οι καλύτερες ταινίες που σε βάζουν σε σκέψεις. Μαζί τους θα απολαύσετε μερικά από τα καλύτερα ταινίες που έχουν γίνει και, επιπλέον, θα αφήσουν το στίγμα τους πάνω σας. Να είστε βέβαιοι ότι θα διαλογίζεστε για πολύ καιρό σε αυτά που έχετε δει και στα θέματα με τα οποία ασχολούνται.
Ο κινηματογράφος είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να ξεφύγουμε και να βιώσουμε ιστορίες που δεν θα βιώναμε ποτέ διαφορετικά.
Ωστόσο, οι ταινίες δεν μας προσφέρουν μόνο απόδραση και ψυχαγωγία. Χρησιμεύουν επίσης ώστε οι συγγραφείς και οι σκηνοθέτες τους να αντικατοπτρίζουν τα θέματα που μας απασχολούν όλους.
Έτσι, αν θέλετε φαγητό γκουρμέ Για να σκεφτείτε σημαντικά θέματα, κρατήστε καλές σημειώσεις για αυτές τις ταινίες.
Σε σημαντικά θέματα
Ξεκινάμε τη λίστα με αυτό που είναι ίσως το αγαπημένο μου.
Σκέφτομαι να τα παρατήσω (2020)
Ο Τσάρλι Κάουφμαν είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σκηνοθέτες της σημερινής σκηνής που το 2020 το θέλησαν διασκευάζει το ομώνυμο μυθιστόρημα του Iain Reid, και ότι είναι οργανωμένο σαν να ήταν ένα είδος παζλ όπου θίγονται σημαντικά θέματα, όπως οι αμφιβολίες μέσα σε μια σχέση, και εκείνα τα καθολικά προβλήματα που μας ταλανίζουν και πώς αντιδρούμε σε αυτά. Επίσης, βοηθά να γίνει αυτή η αφήγηση ένα απόλυτο θαύμα ο τρόπος με τον οποίο ο σκηνοθέτης ενορχηστρώνει όλες τις σκηνές, ακόμη και τα γεγονότα που αφηγείται. Ένα μάλλον αντισυμβατικό μικρό θαύμα.
Ιστορία γάμου (2019)
Ο Άνταμ Ντράιβερ και η Σκάρλετ Γιόχανσον πρωταγωνιστούν σε μια συγκινητική ιστορία που πραγματεύεται με τρομερή ωμότητα πώς τελειώνει μια ειδυλλιακή σχέση μεταξύ ενός σκηνοθέτη και μιας ηθοποιού και τις συνέπειες που προκαλεί στην προσωπική και επαγγελματική τους ζωή. Ένας προβληματισμός σχετικά με το τέλος της αγάπης και πώς αντιδρούν οι άνθρωποι όταν εκτίθενται σε ακραίες καταστάσεις. Θα σας κάνει να ξανασκεφτείτε κάποιες πεποιθήσεις που νομίζατε ότι ήταν πολύ σαφείς.
Forget About Me (2004)
Ένα από τα προσωπικά μου αγαπημένα, όλα όσα έγραψε ο Τσάρλι Κάουφμαν θα σας πάρουν τα μυαλά για τα καλά, και θα σας αφήσει σε σκέψεις. Σε Ξέχασε με μας μιλά για τη ζωή του Τζόελ, ο οποίος ανακαλύπτει ότι η κοπέλα του, Κλεμεντίν, έχει σβήσει τις αναμνήσεις του από τη σχέση του μαζί της.
Απελπισμένος, έχει επίσης σβήσει το δικό του. Ωστόσο, η μοίρα, η αγάπη και η τύχη (ή όχι τόσο) θα κάνουν την ιστορία να πάει εκεί που δεν περιμένεις.
ένα πολύ έξυπνος προβληματισμός για την αγάπη, το ζευγάρι, το πεπρωμένο και πολλά άλλα πράγματα.
Είναι τόσο καλό που ξεχνάς ότι τον κεντρικό ήρωα υποδύεται ο Τζιμ Κάρεϊ, αυτό είναι πολύ μεγάλο επίτευγμα. Ειδική αναφορά στον Carrey επίσης στο τρούμαν σόου, μια άλλη από αυτές τις ταινίες που αφήνουν τον εγκέφαλό σου να λειτουργεί για λίγο.
Ισόβια κάθειρξη (1994)
Η πιο πολύτιμη ταινία στο IMDb έχει λόγους να είναι. Δεν είναι μόνο ένα εξαιρετικό ταινία Βασισμένο σε μια άτυπη ιστορία του Stephen King, είναι επίσης ένας πολύ επιτυχημένος προβληματισμός για τη φιλία, την κοινωνία στην οποία ζούμε, τη μοναξιά και, πάνω από όλα, η ελπίδα.
«Η ελπίδα είναι κάτι καλό, ίσως το καλύτερο πράγμα ποτέ, και τίποτα καλό δεν πεθαίνει ποτέ», λέει η ταινία.
Εκ των οποίων αφήνει ένα υπόλειμμα που σε συντροφεύει για μέρες και μέρες.
Fight Club (1999)
Βασισμένο στο σπουδαίο βιβλίο του Chuck Palahniuk, Κλάμπ μάχης είναι ένας προβληματισμός για πώς η σύγχρονη ζωή μας ξενερώνει και μας κλείνει σε μια φανταστική, αλλά ισχυρή φυλακή. Ο σημερινός ανδρισμός, η ανοησία της καθημερινότητας, η μοναξιά... Τα θέματα πάνω στα οποία σε αφήνει σε σκέψεις είναι πολλά.
Το αγαπημένο μου μέρος, παραδόξως, είναι αυτό που συχνά περνά απαρατήρητο.
Σε αυτό, ο χαρακτήρας του Μπραντ Πιτ δείχνει ένα όπλο σε ένα παιδί παγιδευμένο σε μια αδιέξοδη δουλειά σε ένα ψιλικατζίδικο. Όταν πρόκειται να πατήσει τη σκανδάλη και να τον εκτελέσει, του λέει ότι είτε θα φύγει από εκεί και θα αφοσιωθεί σε αυτό που πάντα ήθελε, είτε θα επιστρέψει και θα του βάλει αυτή τη σφαίρα στο κεφάλι.
Ρέκβιεμ για ένα όνειρο (2000)
Ακατάλληλο για ευαίσθητο Requiem για ένα όνειρο είναι ένα δύσκολη και ρεαλιστική ιστορία για τον εθισμό. Χωρίς ημίμετρα, μας παρουσιάζεται ως το τέρας που είναι, ικανό να αλλάξει τους ανθρώπους σε μια στιγμή και να τους οδηγήσει σε όρια που δεν πίστευαν. Και όλα για να πάρουμε άλλη μια δόση.
Έντονη όσο λίγοι, θα σας αφήσει ένα υπόλειμμα που θα διαρκέσει πολύ.
Ως περίεργη λεπτομέρεια, Αιώνιο Λουξ, ένα από τα τραγούδια του soundtrack του, έχει χρησιμοποιηθεί εξαντλητικά σε πλήθος τρέιλερ και διαφημίσεων.
Σε καυτά θέματα
Αναμφίβολα, πολλές ταινίες έχουν ασχοληθεί με θέματα που αντικατοπτρίζουν τα πιο σημαντικά του σήμερα. Αυτά είναι μερικά από τα καλύτερα.
Ex Machina (2015)
Αυτή η ταινία επιστημονικής φαντασίας έγινε απροσδόκητα ένα έργο λατρείας. Ομολογώ ότι, προσωπικά, δεν βλέπω μεγάλο ενδιαφέρον για αυτό, μάλλον γιατί είναι ένα θέμα που έχει καλυφθεί πολλές φορές στην επιστημονική φαντασία. Είναι επίσης αλήθεια ότι ο σκηνοθέτης του, Alex Garland, δεν είναι από τους αγαπημένους μου (Εξαφάνιση Είναι τρομερό και θα βρεθούμε σε μονομαχία τα ξημερώματα αν θέλεις).
Ωστόσο, πρέπει να αναγνωριστεί ότι είναι μια από τις ταινίες που έχει αφήσει πολλούς σε σκέψεις.
Αυτό που πραγματικά σημαίνει να είσαι άνθρωπος ή η ηθική της τεχνητής νοημοσύνης και η δημιουργία ζωής είναι καυτά θέματα σήμερα. Για αυτόν τον λόγο, η αξία αυτής της ταινίας έγκειται στο γεγονός ότι σε κάνει να διαλογίζεσαι πράγματα που, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, θα είναι στο προσκήνιο.
Αυτό, και η τελευταία ανατροπή, φυσικά, που σε κάνει να αναρωτιέσαι ποιος είχε δίκιο ή τι θα έκανες.
Into the Wild (2007)
Προς άγριες διαδρομές είναι μια ταινία σε σκηνοθεσία Σον Πεν που αφηγείται την αληθινή ιστορία του Christopher McCandless, ένα πρότυπο μαθητή που εγκαταλείπει τη ζωή του και όλα τα υπάρχοντά του για να ζήσει στην πιο άγρια ερημιά της Αλάσκας.
Ένας ισχυρός προβληματισμός σχετικά με το πόσο χωρισμένοι είμαστε από τη φυσική ζωή που έχουμε εξελιχθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια, καθώς και να μας υπενθυμίζει τι καταστρέφουμε με τη ρύπανση και την κλιματική αλλαγή. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι δεν είναι παράκληση καλό παιδί, που παρουσιάζει μια παραδεισένια φύση με την οποία μπορεί κανείς να κοινωνήσει, αλλά η σκληρή και σκληρή πραγματικότητα.
Σε κάνει να θέλεις να είσαι ο McCandless και να ξεφύγεις από τα πάντα: το μετρό, το ξυπνητήρι, το αφεντικό σου και τους λογαριασμούς… Ή τουλάχιστον, μέχρι το τέλος. Μέχρι να έρθει η μέρα που θα ξεφύγουμε επιτέλους από την κούρσα των αρουραίων, μπορούμε πάντα να ακούμε το υπέροχο soundtrack που συνέθεσε ο Eddie Vedder (τραγουδιστής του Pearl Jam).
τι στο διάολο κοιτάς
Και, φυσικά, κλείνουμε με μερικές από αυτές τις ταινίες που σε κάνουν να σκεφτείς τι βλέπεις και αν αυτό που πιστεύεις είναι αληθινό ή αν ο σκηνοθέτης πρόκειται να σε εκπλήξει εκεί που δεν το περιμένεις.
Όλα ταυτόχρονα Παντού (2022)
Ο Dan Kwan και ο Daniel Scheinert υπογράφουν το σενάριο και τη σκηνοθεσία αυτό το θαύμα που μας δείχνει έναν διαφορετικό τρόπο να ταξιδεύουμε στο πολυσύμπαν. Η Έβελιν Γουάνγκ διευθύνει ένα πλυντήριο με τον σύζυγό της και σύντομα τα προβλήματα με το Υπουργείο Οικονομικών θα αρχίσουν να την ταλαιπωρούν. Στη μέση μιας επίσκεψης στον οικονομικό του πράκτορα, θα καταλάβει ότι ο ρόλος του στον κόσμο είναι πιο σημαντικός από όσο νόμιζε και θα πρέπει να αντιμετωπίσει ισχυρές σκοτεινές δυνάμεις που κυβερνούν το πολυσύμπαν πέρα από τα όρια της πραγματικότητας.
Αυτή η ταινία είναι μια ιδιοφυΐα που θα σας κάνει να κολλήσετε στην οθόνη και θα σε αναγκάσει να σκεφτείς πολύ. Τόσο πολύ που σας συνιστούμε να προσέχετε ό,τι λέγεται και συμβαίνει και, σε περίπτωση αμφιβολίας, να αρχίσετε να καταλαβαίνετε τα πάντα. Ζήτω οι Μαπατσούις!
Beyond the Infinite Two Minutes (2021)
Αυτή η ιδιοφυΐα γυρίστηκε στην Ιαπωνία, η οποία διαρκεί μόλις 70 λεπτά, είναι μια εξαιρετική άσκηση στον κινηματογράφο με ταξίδι στο χρόνο αλλά ιδωμένο μέσα από την προοπτική μιας οθόνης. Μια ιδιοφυΐα στην οποία μια ομάδα παιδιών (και άλλοι όχι τόσο) μπορούν να δουν τι θα συμβεί στα επόμενα δύο λεπτά της ζωής τους χάρη σε μηνύματα που στέλνουν οι ίδιοι μέσω των τηλεοράσεων μιας καφετέριας.
Γυρισμένο σαν να ήταν ένα πλάνο σεκάνς, Αυτή η ταινία σε σκηνοθεσία Χούντα Γιαμαγκούτσι έχει κερδίσει αμέτρητα βραβεία και δείχνει ότι, πέρα από τους προϋπολογισμούς εκατομμυριούχων και τα υπερσύγχρονα ψηφιακά εφέ, αυτό που κρατά ζωντανό τον καλό κινηματογράφο είναι οι ιστορίες.
Τένετ (2020)
Ο Κρίστοφερ Νόλαν είναι ένας σκηνοθέτης που προσυπογράφει αυτό το είδος ταινίας όπου πρέπει να βάλεις και τις πέντε αισθήσεις στην οθόνη για να καταλάβεις τι συμβαίνει. Με Δόγμα πρόκειται να κάνουμε μεταπτυχιακό στο θέμα μιας και Θα είναι υποχρεωτικό να είμαστε σαφείς σχετικά με τις έννοιες που χειρίζεται για να καταλάβεις κάτι: εντροπία, αντικείμενα που προχωρούν στο χρόνο σε σύγκριση με άλλα που πηγαίνουν προς τα πίσω. Το αποτέλεσμα? Ένα παζλ που σίγουρα χρειάζεται αρκετές προβολές για να καταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει και με ποια σειρά. Συνιστάται ανεπιφύλακτα για μια από αυτές τις περιπτώσεις στις οποίες μια ταινία δεν μας αντιμετωπίζει ως παθητικά όντα. Νομίζω!
Προέλευση (2010)
Σχεδόν στην ίδια γραμμή με Δόγμα κινήσεις Καταγωγή, μια ταινία επίσης του Κρίστοφερ Νόλαν που βουτάει στα όνειρα να μας συστήσει κάποιους ειδικούς που είναι ικανοί να μπουν στα όνειρα ενός ανθρώπου και να κλέψουν οποιαδήποτε ιδέα ή ανάμνηση. Ή μήπως να τον παρακινήσει να κάνει κάτι; Μια μπερδεμένη πλοκή, που κατά καιρούς θα σου δώσει την εντύπωση ότι δεν ξέρεις τι συμβαίνει και ότι πρέπει να προσέξεις τη λεπτομέρεια. Α, και όταν τελειώσει δεν θα σε αφήσει αδιάφορο.
Σημείωμα (2001)
Η δεύτερη ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν σε κάνει να τρέχεις προς το καλύτερο, όχι σαν Δόγμα. Σε αυτό αφηγείται η ιστορία του Λέοναρντ, ενός ασφαλιστικού ερευνητή με αμνησία, ο οποίος έχει τατουάζ σε όλο του το σώμα για έναν λόγο που δεν θα αποκαλύψουμε, για να μην τον έχετε δει.
Η ταινία ξεκινά από τη μέση και φαίνεται ότι η πλοκή ξετυλίγεται προς τα πίσω. Αυτό σε κάνει να σκέφτεσαι συνέχεια τι συμβαίνει ή τι πρόκειται να συμβεί μετά (ή τι συνέβη στο παρελθόν).
Το είδος που αφήνει τον εγκέφαλό σου σαν κόμπος και ένα από τα πιο προτεινόμενα από τον Nolan.
Πρώτη (2004)
Δεν θα μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε χωρίς να σας δώσουμε αυτήν τη σύσταση σε περίπτωση που δεν την έχετε δει. Αλφαβητάρι είναι μια ταινία ταξιδιού στο χρόνο που έχει γίνει καλτ φαινόμενο.
Φτιαγμένο σε πέντε εβδομάδες, με προϋπολογισμό μόλις 7.000 $, ο συγγραφέας, ο παραγωγός και ο σκηνοθέτης του είναι ένας μαθηματικός και μηχανικός ονόματι Shane Carruth. Και μπορείτε να το δείτε. Η απεικόνισή του για την ανακάλυψη του ταξιδιού στο χρόνο δεν είναι μόνο αρκετά ρεαλιστική, αλλά θα σας κάνει να σκεφτείτε.
Και πολλά, έστω και μόνο επειδή κανείς δεν είναι σίγουρος ότι καταλαβαίνει τι πραγματικά συμβαίνει ή τι συμβαίνει Αλφαβητάρι. Έτσι, αν θέλετε μια ταινία που είναι επίσης αρκετά γρίφος και θα σας σπάσει το κεφάλι, αυτή είναι αναμφίβολα η επιλογή σας.
2001 A Space Odyssey (1968)
Προφανώς δεν θα μπορούσε να λείπει αυτό που θεωρείται ως το παράδειγμα εκείνου του κινηματογράφου που έρχεται μια στιγμή που δεν ξέρεις τι σου λένε και πρέπει να καταφύγεις σε συζητήσεις με την οικογένεια και τους φίλους για να ξύσεις λίγη από αυτή την αλήθεια που έκρυβε ο μεγάλος Στάνλεϊ Κιούμπρικ στην εποχή του. Ένα απίστευτο ξεκίνημα και ένας κόμπος στα περιθώρια του συμβατικού δίνουν τη θέση τους σε ένα αποτέλεσμα που πέφτει σε μια διαφάνεια εικόνων και αισθήσεων που είναι εντελώς ανοιχτό σε οποιαδήποτε θεωρία μπορούμε να φανταστούμε.
Βασισμένο στο πρωτότυπο βιβλίο του Arthur C. Clarke, γρήγορα έγινε ένας από τους μεγαλύτερους καλτ τίτλους στην ιστορία του κινηματογράφου και... επίσης, από τις ταινίες που σχεδιάστηκαν για να μας κάνουν να σκεφτούμε. Οχι?
Έχουν υπάρξει πολλές ταινίες που σε κάνουν να σκεφτείς το μελανοδοχείο. σχεδόν από οποιοδήποτε ταινία από τον Ντάρεν Αρονόφσκι, μέχρι το έργο του Τέρενς Μάλικ που περνά, φυσικά, μέσω του Ντέιβιντ Λιντς. Οι επιλογές είναι πολλές, αλλά, ξεκινώντας με οποιοδήποτε από αυτά τα 7, τα εργαλεία του εγκεφάλου σας θα λειτουργούν για μέρες αφού τα δείτε.