Nu Haruki Murakami ligt opnieuw op ieders lippen voor zijn onderscheiding Prinses van Asturië van Letters 2023, is het mogelijk dat meer dan één nieuwsgierig is geworden om zijn werk te lezen. De waarheid is dat ondanks Murakami een schrijver best belangrijk (en misschien heb je al een van zijn boeken een kans gegeven), er zijn mensen die zijn werk nog nooit een kans hebben gegeven. Als dit jouw geval is en nu hij is erkend met de prijs, wil je je gaan verdiepen in zijn wereld, dan geven we je 5 voorstellen om zijn stijl te ontdekken.
Vijf boeken om Murakami's stijl goed te leren kennen
De 74-jarige Japanse schrijver heeft nogal wat bijzonder in zijn manier van vertellen en het creëren van personages waar niet iedereen van overtuigd is. Toch wordt een Princess of Asturias of Letters niet bereikt zonder een waardevol werk en de waarheid is dat Murakami behoorlijk gerenommeerde titels heeft die zelfs verfilmd zijn.
Vandaag gaan we er vijf bekijken die u zou moeten overwegen als u het wilt gaan lezen:
Tokyo Blues
Een van zijn grote klassiekers en mogelijk zijn meest succesvolle boek. Praat over jeugd, eerste liefdes en hoe moeilijk het is om volwassen te worden.
In haar Toru Watanabe, een 37-jarige directeur, blikt terug op Tokio in de jaren zestig en herinnert zich zijn tienerjaren en de mysterieuze Naoko, de vriendin van zijn beste vriend. Na zijn zelfmoord en de vervreemding van Toru en Naoko ontmoeten ze elkaar weer en beginnen ze een relatie. Dit wordt echter al snel onderbroken door een nieuwe vrouw, die alle plannen van Toru op zijn kop zal zetten.
De dood van de commandant
Nog een beroemde Murakami-titel. Daarin verlaat een portretschilder zijn huis, waar hij een diepe relatiecrisis doormaakt, om er even tussenuit te gaan in het noorden van Tokio. Daar zal een vriend schuilen in zijn huis, een plek omgeven door bomen die toebehoorde aan zijn vader, een beroemde schilder. Op een dag ontdekt hij op zolder een grafiek, verpakt, met een briefje waarop staat "De dood van de commandant." Vanaf dat moment zal niets meer hetzelfde zijn voor onze hoofdrolspeler.
1Q84
Deze duidelijke knipoog naar George Orwell en zijn 1984 brengt ons terug naar Tokyo in 1984, met hou van me, gymleraar en Hebben, wiskundeleraar (althans blijkbaar). Twee eenzame mensen, aanvankelijk zonder enige band, die spoedig een gemeenschappelijk lot zullen vinden en met een achtergrond waarin religieuze sekten, mishandeling en corruptie geen gebrek hebben.
Na zonsondergang
Mari zit alleen aan een tafel in een bar als een jonge muzikant, Takahashi (die Mari maar één keer heeft gezien) onderbreekt hem. Tegelijkertijd slaapt Eri, Takashi's zus, vredig thuis.
Mari heeft de laatste trein naar huis gemist en zal de hele nacht in de bar lezen; Takahashi vertrekt om met zijn groep te repeteren, maar belooft voor zonsopgang terug te zijn. Mari wordt opnieuw onderbroken: deze keer wel Kaoru, Ze heeft per uur de leiding over een hotel en vraagt haar om haar te helpen met een door een klant aangevallen prostituee. In Eri's kamer, die nog steeds onder water staat, komt haar tv tot leven en toont een verontrustend beeld op het scherm... ook al is de tv niet eens aangesloten.
Kafka aan de kust
We sluiten de selectie af met nog een van de beroemdste werken van de Japanse schrijver. In haar kafka tamura Hij verlaat het huis op zijn vijftiende, moe van de slechte relatie met zijn vader en het gevoel van leegte veroorzaakt door de afwezigheid van zijn moeder en zus, die ook het huis verlieten toen hij nog heel jong was. Hij zal onderdak vinden in Takamatsu, Zuid-Japan, in een eigenaardige bibliotheek waar hij de mysterieuze dame zal ontmoeten Saeki.
Wij hebben aan de andere kant satoru nakata, die als kind tijdens de Tweede Wereldoorlog een ongeluk kreeg waarvan hij vertrok met gevolgen, met moeite om te communiceren, behalve met katten. Op zestigjarige leeftijd besluit hij Tokio te verlaten en onderneemt hij een reis die hem ook naar de Takamatsu-bibliotheek zal leiden.
