Niewiele jest zamontowanych Nike już teraz. Być może już się dowiedziałeś, a może zostałeś przyłapany na wiadomościach, ale na wszelki wypadek szybko postawiliśmy Cię w sytuacji: syn wiceprezesa kapcie został przyłapany na odsprzedaży (w niektórych przypadkach limitowanych edycji) kopii na masową skalę, przy użyciu zorganizowanej sieci ludzi, różnych popularnych aplikacji i karty kredytowej swojej matki. Oh pokaz.
Odsprzedaż sneakersów, prężnie rozwijający się biznes
Słynne amerykańskie media Bloomberg opublikował ciekawy artykuł, w którym modus operandi de Józef Hebert. Ten 19-letni nastolatek, lepiej znany w sieciach jako West Coast Joe i syn wiceprezesa Nike w USA, miał solidną sieć odsprzedaży butów, która po długim czasie generowania wysokich dochodów eksplodowała mu w twarz .
List zawiera również fantastyczną aluzję do tego, jak zaczął się ten nonsens dotyczący sneakersów, którego zarodek można z powodzeniem ulokować w 1985 roku, kiedy firma Nike postanowiła wprowadzić na rynek bardzo słynną Air Jordan 1. Ten model, na cześć koszykarza Michaela Jordana (który ostatecznie stworzył własną franczyzę w firmie), „sprzedawał się szybciej, niż mógł być wyprodukowany”. Detaliści wkroczyli do gry i sprzedali kilka jednostek, które mogli zdobyć za coś droższego, wykorzystując ludzkie pragnienie. Marka butów uważnie obserwowała tę reakcję rynku iw przypadku modelu Air Jordan 2 stała się bardziej wyrafinowana: jeszcze bardziej ograniczyła dystrybucję i podniosła oficjalne koszty. Potem pojawił się eBay i osoby fizyczne również weszły do „biznesu”. Reszta, jak możesz sobie wyobrazić, jest już historią świata sneakersów.
Dziś najbardziej specjalne i pożądane edycje są dostępne w bardzo wysokich cenach, które wielu sprzedawców jest odpowiedzialnych za wykorzystywanie i na których użytkownicy czasami zarabiają prawdziwe „fortuny”. Często zdarza się, że wiele osób czeka na premierę niektórych modeli, wiedząc z góry, jak bardzo będą pożądane, aby je kupić i odsprzedać, zarabiając przy tym sporo pieniędzy. W USA jest to dość powszechna praktyka, przy istnieniu platform takich jak StockX, gdzie odsprzedaż jest na porządku dziennym - jest to obecnie jedna z par excellence usług związanych z odkupem butów.
I właśnie w tym biznesie, w który zaangażowany był Joe Hebert, tylko w jego przypadku w dość zorganizowany sposób, używając botów i innych aplikacji do kupowania dużych ilości i używając karty kredytowej swojej matki do płatności, którą był nie kto inny jak wiceprezes ds. Nike.
Grupa Cooka, Discord i inne koncepcje
Pierwszy flirt Heberta ze sceną kupna i odsprzedaży miał miejsce po powrocie do Portland (właśnie wypadł z University of Oregon), kiedy usłyszał, że mężczyzna znalazł cztery pary butów w opuszczonym magazynie. Trampki Nike Mag (tak, upragnione trampki od Powrót do przyszłości II). Hebert skontaktował się z nim, zapłacił mu 22.000 42.000 $, a następnie odsprzedał je, otrzymując XNUMX XNUMX $ (prawie podwójnie).
Potem zauważył pseudonimy ceglane pantofle (tłumaczenie byłoby ceglane po hiszpańsku), czyli mniej medialne i popularne modele, które łatwiej kupić. Czasami wynika to ze złej reklamy, innym razem ze złego odbioru przez użytkowników, ale cokolwiek to jest, zawsze prowadzi do tego samego miejsca: obniżenia początkowej ceny buta. To wtedy dystrybutorzy i sprzedawcy detaliczni nadstawiają karku i kupują „hurtowo”, korzystając również ze zniżek i kuponów. Potem, gdy już ich zabraknie, zaczną je odsprzedawać po wyższej cenie.
Hebert zarobił dużo pieniędzy i dzielił się swoimi osiągnięciami na portalach społecznościowych, gdzie miał coraz więcej obserwujących, więc postanowił otworzyć grupę na Discord (usługa wiadomości błyskawicznych do rozmów głosowych, wideo i tekstowych VoP — przechwycenie interfejsu poniżej tych linii —) i pobierać miesięczną opłatę od tych, którzy byli zainteresowani wiedzą, w jaki sposób kupował, sprzedawał i jakich strategii odsprzedaży używał, aby zarobić złoto, w tym wykorzystanie botów do zakupów w dużych jednostkach. To, czego nasz bohater nigdy nie powiedział, to skąd wiedział, jaki jest idealny moment na odsprzedaż, nawiązując do zwykłego posiadania odpowiednie kontakty.
Potem nadeszły wycieczki vanem, aby kupić trampki od dealerów w całym kraju. Przesyłka, z którą wrócił do Portland, była ogromna, coraz pełniej angażując się w sprzedaż hurtową i detaliczną egzemplarzy, które pozyskał zarówno bezpośrednio, jak i poprzez zakupy internetowe, z wykorzystaniem botów (zajmujących się automatycznym zakupem jednostek w sekund) za pomocą programów takich jak cyber podeszwa -zajęcie pod tymi liniami-, Ale y GaneshBot. Są one odpowiedzialne za śledzenie sklepów internetowych w rekordowym czasie, raportowanie cen, wzrostów i spadków produktów, a także natychmiastowe premiery, możliwość automatyzacji zakupów i wypełniania formularzy w mgnieniu oka. A wszystko to bez świadomości systemów sprzedaży internetowej, aby uniknąć ich działania.
Z boty Ograniczenia zakupów w oficjalnych sklepach można nawet obejść za pomocą pewnych zwolnień (gdy ustalono zakup maksymalnie dwóch par butów na klienta), co zrobił Heber, zawsze używając tej samej karty American Express. W tym procesie oczywiście nasz przedsiębiorca nie był sam: poprzez Discorda poprowadził grupę 15 osób, czyli „grupa kulinarna» (grupa kucharzy), termin używany przez sprzedawców sneakersów do opisania swoich pomocników, więc w ciągu kilku minut, dzięki alertom i bezlitosnemu komputerowemu zakupowi, zabrakło zapasów, pozostawiając faktycznych kupujących bez wyboru.
Kim jest Ann Hebert i co ona w tym wszystkim robi?
Tematem całej tej historii jest oczywiście to, że wspomniana wcześniej karta kredytowa nie była wystawiona na nazwisko Joe, ale na Annę Herbert. I kim ona jest? Cóż, nic więcej i nic mniej niż twoje madre oraz pracownik Nike, który pracuje w firmie od ponad 25 lat, do tego stopnia, że niedawno został awansowany na stanowisko wiceprezes dywizji z Ameryki Północnej - nie ma nic. Polityka firmy dotycząca kupowania kopii, rabatów, odsprzedaży itp. jest bardzo surowa: pracownicy nie mogą czerpać korzyści z tych praktyk, więc odkrycie, że Ann Hebert jest „w tyle”, przynajmniej na papierze, spowodowało jego natychmiastowe odejście i wszczęcie śledztwa.
Joe twierdzi, że jego matka nigdy nie przekazała mu informacji poufnych (pomimo chwalenia się w przeszłości posiadaniem „odpowiednich koneksji”) ani kodów rabatowych. Nike również wydaje się być zgodne z tymi wypowiedziami, przynajmniej na razie, wskazując, że nie mają one żadnych wskazań zła praktyka przez Anne, ale szkody już zostały wyrządzone i wiceprezydent musiał opuścić swoje biuro.
Zobaczymy jak to się skończy.