Resmi onay ikinci bölümü kumul birçok kişinin sinema salonlarında (ve HBO'da) bir aydan biraz daha uzun bir süre önce vizyona giren bu filme odaklanmasına neden oluyor. Henüz Villeneuve'ün görsel şöleninden keyif almamış olanlardansanız ve tarih hakkında hiçbir fikriniz yoksa bu yazı size göre değil; ama öte yandan, kaseti zaten izlediyseniz veya sadece kitapları okuduysanız ve merak ediyorsanız, bugün yönetmenin bizzat itiraf ettiği ve aynısını gururla göstermek isteyeceğini itiraf ettiği üç sahneyi açıklıyoruz. Frank Herbert.
Karmaşık ama tatmin edici bir uyarlama
Size birden fazla vesileyle söylediğimiz gibi, edebi eser Dune'un beyazperdeye uyarlanması her zaman imkansız bir görev olmuştur. Birkaç proje, ailenin tarihini başarılı bir sonuca götürmeye çalıştı. Atreides Ancak Arrakis'te olay örgüsünün karmaşıklığı ve yarattığı evrenin zenginliği Frank Herbert canlı aksiyonda sadakatle yakalamak her zaman zor olmuştur.
Villeneuve gelene kadar. Kanadalı yönetmen nihayet anahtarı bulmayı (elbette arkasında devasa bir bütçeyle) başardı ve bize genel halk için oldukça ikna edici bir Dune gösterdi.
Doğrudur, okuyanlar bilim kurgu romanı zaman zaman biraz "kısa" kaldığını (iki saat 35 dakika bu kadar çok karakter, kavram ve sohbet için yeterli değil) ve sayfalarına göz atma fırsatı bulamayanların biraz memnun kalmayabileceğini hissedebilirler. böyle bir açık son. Ama genel olarak Denis Villeneuve harika bir iş çıkardı, yönetmenin kendisi de gurur duyduğu bir şey... o kadar ki, filmden birkaç sahneyi Herbert'e göstermek bile istiyor.
Villeneuve'ün üç efsanevi sahnesi
özgün bir soru makara Karışımı, podcast'i sinemaKarışımı, Şimdi sizinle bunun hakkında konuşmamızdan sorumluydu. Ve programda yönetmenle röportaj yaptılar. kumul, ona, diğer soruların yanı sıra, Frank Herbert'e hangi sahneyi göstermekten hoşlanacağını soruyor. Villeneuve, Yazarın ve eserinin açık bir hayranı olarak, Amerikalı romancıya özellikle gururla göstereceği bir değil üç seçimiyle herkesi memnun etti.
Bunlardan ilki Aziz Valide'nin gelişi, ardından Hz. gom cabbar, kitaba oldukça benzediğini düşündüğünüz için - sizinle tamamen aynı fikirdeyiz. İkinci sahne, Paul'ün babası ve Gurney ile ilk kez ilk kez çöl. Villeneuve, bu sefer romandan farklı olarak bazı yaratıcı lisanslar almış olsa da, o anı beyaz perdeye taşıdıkları için gurur duyduğunu itiraf ediyor. "Bu yaklaşım hakkında ne düşündüğünü görmek isterdim," diye itiraf ediyor.
Son olarak, yönetmenle baş başa kalır. filmin sonu, Paul Fremenlerle tanıştığında. Sebebini ilk elden bilmekte fayda var:
[...] çünkü çocukken hayal ettiğim şeye çok yakın. Çölde bir kamerayla Paul Atreides'in yanında durduğumu, karanlıkta Stilgar'ı dinlediğimi ve tüylerimin diken diken olduğunu hatırlıyorum. 'Aman Tanrım, bu çocukken aklımdaki şeye çok yakın' gibiydim.
Denis'in seçimi hakkında ne düşünüyorsunuz? Kitaba benzerliği veya iyi yaklaşımı nedeniyle başka bir sahneyi vurgular mısınız? Ve sizi hayal kırıklığına uğratan herhangi biri var mı?
Leydi Jessica'nın Gölge Haritalar ile tanışması ve yapımcının dişini elde etmesi sahnesi çok sadık ve inanılmaz bir şekilde çözüldü, ancak tüm nüanslarını tam olarak anlamak için kitabı hafızanızda taze tutmanız gerekiyor.